Meta (1971)

W poczekalni dworca kolejowego w jakimś małym miasteczku spotykają się przypadkowo szkolni koledzy. Nie widzieli się wiele lat, każdy z nich wybrał własną życiową drogę. Władysław założył rodzinę, ma żonę i dwoje dzieci i chociaż ledwie wiąże koniec z końcem stara się żyć godnie i uczciwie. Zawsze był spokojny, wyważony, wśród kolegów uchodził za fajtłapę, nawet nazywali go "Trzy czwarte".
Kazimierz Kaczyński to absolutne przeciwieństwo Władysława, lubi imponować, być w centrum uwagi. Zgrywa światowca obytego w towarzystwie, jest stale przy forsie, którą zdobywa kombinując. Nie splamił się uczciwą pracą, woli drobne szwindle i karciane oszustwa, które przynoszą mu niemałe dochody.
Okazuje się, że Kazik jest w potrzebie, szuka mety, czyli jakiegoś lokum do pomieszkania. Dobroduszny Władysław zabiera go do siebie, chociaż żyje w bardzo skromnych warunkach.
Dzieli pokój z kuchnią wraz z żoną Ireną i dwojgiem małych dzieci, synem Czarkiem i nieco starszą córką Irminą. Irena dość szybko zgadza się na sublokatora skuszona dwoma tysiącami, które gość oferuje. Kazik ma spać w kuchni na łóżku po babci. Nie zniechęcają go złe warunki, wręcz przeciwnie, potrafi się błyskawicznie zadomowić i czuje się mniej skrępowany niż sami gospodarze. Staje się jakby członkiem rodziny, coraz bardziej ingerując w domowe sprawy kolegi.
Władysław ma poważne kłopoty. Otrzymał wymówienie z pracy, bo odważył się mówić prawdę i stawić czoło oszustwom. Z fatalną opinią, jaką mu wystawiono w kadrach, nie może znaleźć nowej posady. Codziennie odbywa wędrówki do pośredniaka, ale bez rezultatu.
Tymczasem Kazik szasta pieniędzmi, przynosi kwiaty, kupuje prezenty Irenie i dzieciom, zaskarbiając sobie ich sympatię i wdzięczność. Spokojnego i uczciwego Władysława coraz bardziej drażni obecność kolegi kombinatora. On zawsze wiódł uczciwe życie, brzydził się kanciarstwem i oszustwami. Unikając sublokatora, oddala się od domu i żony. Dla Kazika to świetna okazja, by zbliżyć się do wciąż atrakcyjnej Ireny. [PAT]

Produkcja: 1971
Premiera TV: 22 październik 1980

Reżyseria:

Antoni Krauze

Muzyka:

Zygmunt Konieczny

Obsada:

Asja Łamtiugina

Irena Trzeciak

Witold Pyrkosz

Kazik Kaczyński "Kaczor"

Henryk Hunko

Władysław Trzeciak "Trzy czwarte", mąż Ireny

Irmina Praszyńska

Irminka, córka Trzeciaków

Cezary Machliński

Czarek, syn Trzeciaków

Zdzisław Kuźniar

brat (?) Ireny Trzeciak

Jadwiga Skupnik

Janka, bratowa (?) Ireny Trzeciak

Ilona Bartosińska

-

Andrzej Bielski

-

Zuzanna Helska

-

Ireneusz Karamon

-

Eliasz Kuziemski

dyrektor Kozłowski

Danuta Lewandowska

-

Ferdynand Matysik

mężczyzna wysiadający z windy

Kazimierz Ostrowicz

kolejarz grający w karty

Andrzej Polkowski

-

Jerzy Janeczek

mężczyzna w punkcie Toto-Lotka; nie występuje w czołówce

Jerzy Zygmunt Nowak

mężczyzna w punkcie Toto-Lotka; nie występuje w czołówce

i inni.

Notatki:
Film wstrzymany przez komunistyczną cenzurę PRL. Jego premiera nastąpiła dopiero podczas rozluźnienia cenzury w okresie tzw. karnawału „Solidarności” i był to jeden z pierwszych (możliwe, że pierwszy) PRL-owskich filmów-„półkowników”, których emisję telewizyjną wymusiła „Solidarność”.


IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)


03.170909

---

(POL) polski,

---

- BRAK ILUSTRACJI -